http://florosdimitris.wordpress.com/: greece

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα greece. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

McDonald's - Greek Mac (Opaaaaa)

Via www.pestaola.gr :)

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

What is Marketing (the Greek Version)

"1) Είσαι σ' ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και του λες :
"Είμαι καταπληκτική στο...
κρεβάτι.."
Αυτό λέγεται Direct Marketing.

2) Είσαι σ' ένα πάρτι με παρέα και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Μια φίλη, απ' την παρέα σου, τον πλησιάζει, δείχνει εσένα, και του λέει :
"Είναι καταπληκτική στο κρεβάτι.."
Αυτό λέγεται Διαφήμιση.

3) Είσαι σ' ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και παίρνεις τον αριθμό του τηλεφώνου του.
Την επόμενη μέρα, τον παίρνεις τηλέφωνο και του λες :
«Γεια, είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι.»
Αυτό λέγεται Telemarketing.

4) Είσαι σ' ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Σηκώνεσαι, ισιώνεις το φόρεμα σου. Τον πλησιάζεις και τον κερνάς ένα ποτό.
Του λες «Μπορώ;» και του ισιώνεις τη γραβάτα ενώ ακουμπάς απαλά πάνω στο
μπράτσο του, και του ψιθυρίζεις
«Α, επίσης είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι.»
Αυτό λέγεται Δημόσιες Σχέσεις .

5) Είσαι σ' ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Σε πλησιάζει αυτός και σου λέει «Έμαθα πως είσαι καταπληκτική στο κρεβάτι.»
Αυτό λέγεται Αναγνωρισιμότητα Προϊόντος.

6) Είσαι σ' ένα πάρτι και βλέπεις έναν ωραίο άντρα.
Τον πλησιάζεις και τον πείθεις να πάρει την φίλη σου σπίτι του.
Αυτό λέγεται Πώληση Προϊόντος .

Αυτός, όμως, δεν είναι ευχαριστημένος με την απόδοση της φίλης σου, και έτσι
σε παίρνει τηλέφωνο.
Αυτό λέγεται Τεχνική Υποστήριξη.

7) Πας σ' ένα πάρτι και στον δρόμο διαπιστώνεις πως μέσα σε όλα
αυτά τα σπίτια που περνάς μπορεί να υπάρχουν ωραίοι άντρες.
Σκαρφαλώνεις πάνω σε ένα παγκάκι που βρίσκεται ακριβώς στο
κέντρο της γειτονιάς, και ξελαρυγγιάζεσαι φωνάζοντας
«Είμαι καταπληκτική στο κρεβάτι!»
Αυτό λέγεται Spam. ( Ενοχλητική Αλληλογραφία ) "

Source: Troktiko via http://twitter.com/EChronopoulou ;X

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Αν η Ελλάδα ήταν μαγαζί... (του Π. Μανδραβέλη)

Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini.gr

Εχουμε ένα μαγαζί γωνία. Ευάερο, ευήλιο και σε κεντρικό δρόμο. Ετσι τουλάχιστον θέλουμε να φανταζόμαστε την Ελλάδα. Ας θεωρήσουμε ότι αυτό το μαγαζί πραγματικά είναι ο ομφαλός του εμπορικού κέντρου. Αυτό το μαγαζί όμως έχει πολλά προβλήματα. Κατ’ αρχήν χρωστά τον τζίρο που θα κάνει τους επόμενους 14 μήνες. Προσοχή! Οχι τα κέρδη, αλλά όσα θα μπουν στο ταμείο τον επόμενο (και κάτι μήνες) χρόνο. Αυτό λέγεται στη γλώσσα των οικονομολόγων δημόσιο χρέος.

Δεύτερον: αυτό το μαγαζί είχε πέρυσι ζημίες 14% επί του τζίρου του. Προβλέπεται ότι ούτε φέτος θα έχει κέρδη, αλλά αν συμμαζέψει λίγο τα έξοδα θα έχει μόνο 8% επί του τζίρου του ζημίες. Αυτό στη γλώσσα των οικονομολόγων λέγεται δημοσιονομικό έλλειμμα και φορτώνει το προηγούμενο χρέος. Του χρόνου, δηλαδή, θα χρωστά τον τζίρο των 15 επόμενων μηνών.

Τρίτον: στα ράφια του δεν έχει πολλά δικά του προϊόντα, αλλά τα περισσότερα τα παίρνει από γειτονικά μαγαζιά. Κάτι δίνει και σ’ αυτά τα μαγαζιά, αλλά το πάρε-δώσε είναι περίπου δέκα προς οκτώ. Δέκα παίρνει οκτώ δίνει. Αυτό είναι το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Επειδή τα μηχανήματα παραγωγής είναι παλιά, η οργάνωσή του σε προβιομηχανικά επίπεδα κ.λπ. τα παραγόμενα προϊόντα του είναι ακριβά και χαλάνε γρήγορα. Αυτό είναι το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας.

Σε αυτό το μαγαζί πέντε βρίσκονται στη γραμμή παραγωγής και δέκα στο λογιστήριο. Κάποιοι του λογιστηρίου έχουν μόνιμη και αμετακίνητη θέση, οπότε, έχει δεν έχει πωλήσεις το μαγαζί, αυτοί παίρνουν τον μισθό τους. Ετσι η μόνη ευελιξία που υπάρχει στην επιχείρηση είναι να απολύονται αυτοί που βρίσκονται στη γραμμή παραγωγής και οι οποίοι παίρνουν τα λιγότερα.

Το μαγαζί είναι συνεταιρικό και κάθε συνεταίρος που το διοικεί κάτι παίρνει από το ταμείο και κάποια ανίψια διορίζει στο λογιστήριο. Οσο όμως περισσότεροι διορίζονται στο λογιστήριο, τόσα λιγότερα χρήματα μένουν για τη γραμμή παραγωγής, για αντικατάσταση μηχανημάτων, για προσλήψεις εργατών κ.λπ. με αποτέλεσμα να παράγονται ακόμη λιγότερα προϊόντα και όσα παράγονται να γίνονται πιο ακριβά.

Εκτός αυτού, υπάρχουν κάποιοι ελάχιστοι του μαγαζιού που ανήκουν σε μια περίεργη θρησκευτική σέχτα. Αυτή θεωρεί το εμπόριο αμαρτία. Οι θρησκόληπτοι δεν περιορίζονται να κάνουν τη «θεία λειτουργία τους», αλλά κάθε λίγο και λιγάκι μπλοκάρουν την είσοδο για να μην αφήσουν τους πελάτες να αμαρτήσουν.

Οπως είναι φυσικό, αυτό το μαγαζί δεν βγαίνει. Οι τράπεζες που το δανειοδοτούσαν είναι επιφυλακτικές. Κοιτούν τα νούμερα στους ισολογισμούς, βλέπουν και τα «νούμερα» που μπλοκάρουν την πόρτα, και υποψιάζονται πως η επιχείρηση πάει για φούντο και θα χάσουν τα λεφτά τους. Κάποιοι γείτονες προσφέρονται να βοηθήσουν για να μη βγάλει κακό όνομα η περιοχή και υπάρχει ένα κοινό εγγυητικό ταμείο για ώρα ανάγκης, αλλά για να βάλουν το χέρι στην τσέπη ζητούν να αλλάξει εκτός από τη βιτρίνα και ο τρόπος λειτουργίας του μαγαζιού. Αυτό δημιούργησε αναταραχή στο μαγαζί -κυρίως στο λογιστήριο- και κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα: να κάνουμε δημοψήφισμα αν θα πάρουμε τα λεφτά τους. Η συζήτηση συνεχίζεται.

source: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_29/04/2010_399230